شهرستان خفر – شهرداری باب انار
شهرستان خفر ، شهر باب انار یکی از زیباترین شهرهای جنوب کشور است که با طبیعتی بکر و دلنشین سالانه پذیرای افراد بسیاری از سراسر استان و کشور است.
بخش خفر در سال ۱۳۲۳ به عنوان یکی از بخشهای شهرستان جهرم به مرکزیت روستای بابانار تشکیل شد. در سال ۱۳۷۴ بابانار به شهر ارتقا یافت و شهرداری باب انار در سال ۱۳۷۵ افتتاح گردید
در ۱۰ مهر ۱۳۹۸ طبق مصوبه هیئت دولت بخش خفر به شهرستان خفر ارتقا یافت و بابانار مرکز این شهرستان شد.
پیشینه تاریخی
خفر در زمان هخامنشیان دارای رونق بوده چنانچه در الواح گلی تخت جمشید نیز از خفر با نام «کبرپیش» یاد شدهاست. در یکی از این الواح «اَرتَخم» حاکم فسا، مزد ۱۵۰ کارگری که در بشییا (فسای کنونی) و کبرپیش (خفر) کار میکردند از خزانهدار کل پارس «راتی بیندا» خواستهاست. آرامگاه جاماسب حکیم در روستای کراده در منطقه خفر نیز مربوط به دوران هخامنشی است و نشان از رونق خفر در آن دوران دارد. قابل بیان است که در کتب مختلف کردیه چوبین خواهر بهرام چوبین و سردار سپاه ساسانی نیز از مردمان خفر بودهاست.
در دوره ساسانیان، خفر یکی از رستاقهای کوره اردشیر خوره بود. جغرافینویسان سده چهارم، خفر را ناحیه و شهری مشروب از رود سَکّان دانستهاند. در سده ششم شهر خفر از شهر کوار بزرگتر بود و هوای لطیف، آب گوارا، غلات، میوههای سردسیری و گرمسیری و جامع و منبر داشت. در سده هفتم، یاقوت حموی (ذیل «خبر») آن را شهرکی نزدیک شیراز ذکر کردهاست. در سده هشتم حمداللّه مستوفی (ص ۱۱۶–۱۳۳) خفر را شهری آباد و دارای قلعه مستحکمی به نام تیرخدا (تیرخدای؛ واقع در کوهی بلند نزدیک خفر) معرفی کردهاست. این قلعه در سده هشتم، مدتی در اختیار حکام آلمظفر بود. در سده یازدهم، شاردن و تاورنیه در مسیر سفرشان از شیراز به جهرم و بندرعباس از کاروانسرای خفر یاد کردهاند.
در نیمه دوم سده دوازدهم علی مردانخان زند که با احمدخان ذوالقدر (حاکم جهرم) منازعه داشت، آسیبهایی به بلوک خفر رساند. در دوره ناصرالدین شاه قاجار، اعتمادالسلطنه بلوک خفر را مشروب از رود خفر، به طول شانزده و عرض نیم تا ۱٫۵ فرسخ دانسته و از شکار کبک و دراج در آنجا یاد کردهاست. در همین دوره، فسائی نیز مطالبی از خفر آوردهاست. او بلوک خفر را به مرکزیت آبادی خفر با حدود صد خانه ذکر کرده و از فراوردههای سردسیری و گرمسیری آنجا یاد کردهاست. در اوایل دوره پهلوی، بلوک خفر جزو بلوکات ولایات خمسه فارس، دارای چهل آبادی و ۲۶٬۰۰۰ سکنه بود.
